Q. HORATIUS FLACCUS • OPERA ET COMMENTARII
CARM. I • CARM. II • CARM. III • CARM. IV • CARM. SAEC. • EP. • SERM. I • SERM. II • EPIST. I • EPIST. II • A. P.

varia lectio et testimonia


opus et commentarii • varialectio et testimonia • prosodia et metra

e

CARM. I XII, 56      seras et indos,
 
saerus – seraes – seras
 
CARM. I XXII, 6      sive facturus per inhospitalem
 
seu – sive
 
CARM. II I, 28      rettulit inferias iugurthae.
 
iugurthe – iugurte – iugurthae
 
CARM. II V, 4      in venerem tolerare pondus.
 
tolerare – tollerare – tolloerare
 
CARM. III XI, 22      risit invito; stetit urna paulum
 
stetit – taetit
 
CARM. III XI, 48      classe releget:
 
releget – relieg&
 
CARM. IV IV, 64      maius echioniaeve thebae.
 
echionieve – echioniaeve – ethioniaeve
 
EP. V, 94      quae vis deorum est manium,
 
quae vis deorum est manium – que vis deorum manium est
 
SERM. I I, 69      flumina – quid rides? mutato nomine de te
 
de te – de&e
 
SERM. I IV, 1      eupolis atque cratinus aristophanesque poetae
 
po&e – poetae
 
SERM. I V, 70      prorsus iucunde cenam producimus illam.
 
iocundae – iocundam – iocunde – iucundae – iucundam – iucunde
 
SERM. I VI, 34      sic qui promittit civis, urbem sibi curae,
 
curae & rei – curae – curae et – curet
 
SERM. I VIII, 41      umbrae cum sagana resonarint triste et acutum
 
resonaret – resonant – resonarent – resonarint – resonaverint
 
SERM. I IX, 16      persequar hinc quo nunc iter est tibi.’ ‘nil opus est te
 
est iter – iter est
 
SERM. I IX, 27      cognati, quis te salvo est opus?’ ‘haud mihi quisquam.
 
quibus est salvo te – quibus est te salvo – quis salvo est – quis te salvo est – quis te salvo opus est
 
SERM. I IX, 58      exclusus fuero, desistam; tempora quaeram,
 
tempore – tempora – temuora
 
SERM. I X, 35      scilicet oblitus patriaeque patrisque latini,
scilicet oblitus patriaeque patrisque latini,
 
patriae patriique – patriaeque patrisque – patrieque patrisque
latinae – latine – latini
 
SERM. II I, 53      monstratum? scaevae vivacem crede nepoti
 
scaeve – scaevae – scevae
 
SERM. II I, 72      virtus scipiadae et mitis sapientia laeli,
 
scipaidae – scipiadae
 
SERM. II II, 72      ut noceant homini credas, memor illius escae,
 
aescae – escae – esce
 
SERM. II II, 106      uni nimirum recte tibi semper erunt res,
 
recte tibi – tibi rectae – tibi recte
 
SERM. II III, 25      cum lucro noram; unde frequentia mercuriale
 
merculiae – merculiale – mercuriale
 
SERM. II III, 47      desipiant omnes aeque ac tu, qui tibi nomen
 
aeque – equae
 
SERM. II III, 138      nil sane fecit quod tu reprehendere possis:
 
quae – quod
 
SERM. II III, 190      dicere quod sentit permitto.’ maxime regum,
 
quae – quid – quod
 
SERM. II III, 207      nempe tuo, furiose? ‘meo, sed non furiosus
 
furiosae – furiosus
 
SERM. II III, 265      servos, non paulo sapientior ‘o ere, quae res
 
o ere, quae res – oere requires – oerequaeres – ohe requae res – oherequaeres – orerequires – regere non potes
 
SERM. II IV, 64      naturam. simplex e dulci constat olivo,
 
e dulci – edulci – eduli – et dulci
 
SERM. II IV, 66      non alia quam qua byzantia putuit orca.
 
quae byzantia – qua byzantia – qui byzantia
 
SERM. II IV, 69      pressa venafranae quod baca remisit olivae.
 
vænafranae – vena franaae – venafranae
 
SERM. II V, 3      artibus atque modis. quid rides?’ ‘iamne doloso
 
iam ne – iamne – tamnae – tamne
 
SERM. II V, 59      ‘o laertiade, quidquid dicam, aut erit aut non:
 
laerciade – laertiade – lerciade – lertiadae – lertiade
 
SERM. II V, 65      filia nasicae, metuentis reddere soldum.
 
nasicae – nasice – nassicae
 
SERM. II V, 76      penelopam facilis potiori trade.’ ‘putasne
 
pene lopae – pene lopam – penelopam – penelopem – penelopen
 
SERM. II V, 103      sparge subinde et, si paulum potes inlacrimare, est
 
illacrimare et – inlacrima. e re est – inlacrimare, est
 
SERM. II VI, 36      ‘de re communi scribae magna atque nova te
 
nova re – nova tae – nova te – novante – novare – novatae – novate
 
SERM. II VI, 63      o quando faba pythagorae cognata simulque
 
phitagorae – pitagorae – pithagorae – pytagorae – pythagoræ – pythagorae – pythagore
 
SERM. II VI, 86      frusta dedit, cupiens varia fastidia cena
 
caenae – caena – cena
 
SERM. II VI, 104      multaque de magna superessent fercula cena,
 
caenae – caenae – caena – cenae – cena
 
SERM. II VII, 45      dum quae crispini docuit me ianitor edo.
 
dum quae – dumqae – dumque
 
SERM. II VII, 50      clunibus aut agitavit equum lasciva supinum,
 
aequm – equm – equum
 
SERM. II VII, 64      non habitu mutatve loco peccatve superne,
 
pudenter – sequens, te – supermae – supernae – superbe – superne – supine
 
SERM. II VII, 69      quaeres, quando iterum paveas iterumque perire
 
quae res – quaeres – quaeris – queres – queris
 
SERM. II VII, 97      aut pacideiani contento poplite miror
 
paci deiani – pacidae iam – pacideiani – pacidiani – placidae iani – placide iani – placideani – placidi iani – placidiani
 
SERM. II VIII, 11      gausape purpureo mensam pertersit et alter
 
detersit – pertersit – pertexit
 
SERM. II VIII, 53      ut melius muria quod testa marina remittat’.
 
quae – quam – quo – quod
 
EPIST. I I, 25      aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque,
 
aequae – aeque
 
EPIST. I I, 68      an qui fortunae te responsare superbae
 
tae – te – tu
 
EPIST. I II, 7      graecia barbariae lento collisa duello,
 
barbarae – barbariae – barbarie
 
EPIST. I II, 31      ad strepitum citharae cessatum ducere somnum.
 
chytarae – chyttarae – citharae – cithare
 
EPIST. I V, 2      nec modica cenare times holus omne patella –
 
caenare – cenarae – cenare
 
EPIST. I V, 30      tu quotus esse velis rescribe, et, rebus omissis,
 
rescribae – rescribe – rescribere – rescribit
 
EPIST. I VI, 5      imbuti spectent – quid censes munera terrae?
 
tærraae – terrae
 
EPIST. I VII, 28      inter vina fugam cinarae maerere protervae.
 
cinarae – cinare – cinerae – cinere – cinyrae – cinyre – cynirae
 
EPIST. I XI, 10      neptunum procul e terra spectare furentem.)
 
& terra – a terra – e terra – eterra – exterra
 
EPIST. I XII, 24      vilis amicorum est annona bonis ubi quid deest.
 
quid deest – quid des – quid dest – quidem est
 
EPIST. I XIV, 21      quae tu pulchra putas. fornix tibi et uncta popina
 
popinae – popina – popine
 
EPIST. I XIV, 25      quae possit tibi, nec meretrix tibicina, cuius
 
tibicina – tibicina est
 
EPIST. I XIV, 33      quem scis immunem cinarae placuisse rapaci,
 
cinerae – cinarae – cinyrae – cinyre
 
EPIST. I XV, 35      vilis et agninae (tribus ursis quod satis esset);
vilis et agninae (tribus ursis quod satis esset);
 
agminae – agmine – agninae – agnine – agnini
e& – esset
 
EPIST. I XVI, 8      temperiem laudes. quid si rubicunda benigni
 
benignae – benigne – benigni
 
EPIST. I XVI, 52      oderunt peccare boni virtutis amore;
 
boni virtutis amore – male formidine penæ
 
EPIST. I XVIII, 28      vult, et ait prope vera: “meae – contendere noli –
 
maeae – meae – mecum – mihi
 
EPIST. I XVIII, 47      surge et inhumanae senium depone camenae,
 
camaenae – camenae – camene – camoenae
 
EPIST. I XIX, 5      vina fere dulces oluerunt mane camenae.
 
vina ferae – vina fere – vinafere – vini ferae – vinifere
 
EPIST. I XIX, 10      hoc simul edixi, non cessavere poetae
 
cessaverae – edixi – edixit – edixti
 
EPIST. I XIX, 15      rupit iarbitam timagenis aemula lingua,
 
caena – cena – gena – linguae – lingua
 
EPIST. II I, 124      militiae quamquam piger et malus, utilis urbi,
 
miliciae – militiae – mollitie
 
EPIST. II I, 219      multa quidem nobis facimus mala saepe poetae –
 
po&e – poetae
 
EPIST. II I, 231      virtus, indigno non committenda poetae.
 
po&e – poetae
 
EPIST. II II, 47      civilisque rudem belli tulit aestus in arma
 
rudae – rudem
 
EPIST. II II, 134      et signo laeso non insanire lagoenae,
 
lacaenae – lacenae – lagoene – lagenae – lagoemae – lagoenae – lagoene
 
EPIST. II II, 190      utar et ex modico, quantum res poscet, acervo
 
e – ex
 
EPIST. II II, 206      cum vitio fugere? caret tibi pectus inani
 
fugae rite – fuge re – fuge rite – fugere
 
A. P. I, 6      credite, pisones, isti tabulae fore librum
 
pisones – pisonis – pissones – pissonis
 
A. P. I, 31      in vitium ducit culpae fuga, si caret arte.
 
culpae ducit – ducit culpae
 
A. P. I, 35      nesciet: hunc ego me, si quid componere curem,
 
curae – curem
 
A. P. I, 60      ut silvae foliis pronos mutantur in annos,
 
e foliis, pronos nutant ubi – foliis pronos mutantur
 
A. P. I, 128      difficile est proprie communia dicere, tuque
 
propriae – proprie
 
A. P. I, 141      ‘dic mihi, musa, virum, captae post tempora troiae
 
captae post tempora – post captae tempora
 
A. P. I, 154      si plausoris eges aulaea manentis et usque
 
aulae – aulaea – aulea
 
A. P. I, 180      segnius inritant animos demissa per aurem
 
inritant – irritent – irritant
 
A. P. I, 262      aut ignoratae premit artis crimine turpi.
 
ignoratae – ignotae
 
A. P. I, 428      laetitiae; clamabit enim ‘pulchre, bene, recte’,
 
laeticiae – laetitiae – leticie – letitiae
 
   
SERM. I II, 110 atque aestus curasque gravis e pectore pelli?
 
a
 
SERM. I VI, 73 quo pueri magnis e centurionibus orti
 
et
 

Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe


GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII