| 20 | vis rapuit rapietque gentis. | ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 | Carmina II, XIII |
| 6 | maturior vis, quid moror altera, | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, XVII |
| 65 | vis consili expers mole ruit sua, | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, IV |
| 9 | sed non haec mihi vis, nec tibi talium | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina IV, VIII |
| 4 | est hederae vis | ŪUU|ŪŨ adon. | Carmina IV, XI |
| 3 | vis formosa videri | ŪŨ|ŪUUŪ|Ũ pher. | Carmina IV, XIII |
| 18 | civilis aut vis exiget otium, | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina IV, XV |
| 94 | quae vis deorum est Manium, | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, V |
| 6 | amica vis pastoribus – | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, VI |
| 13 | furorne caecus an rapit vis acrior | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, VII |
| 1 | Quid tibi vis, mulier nigris dignissima barris? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XII |
| 30 | quid amplius vis? o mare et terra, ardeo, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, XVII |
| 69 | diceret haec animus ‘quid vis tibi? numquid ego a te | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
| 14 | Crispinus minimo me provocat ‘accipe, si vis, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
| 46 | esset, quaesivere, quod acer spiritus ac vis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
| 5 | ‘suaviter, ut nunc est,’ inquam ‘et cupio omnia quae vis.’ | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
| 6 | cum adsectaretur, ‘numquid vis?’ occupo. at ille | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
| 152 | ‘men vivo?’ ‘ut vivas igitur, vigila. hoc age.’ ‘quid vis?’ | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
| 29 | ‘quid tibi vis, insane?’ et ‘quam rem agis?’ inprobus urget | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
| 39 | dixeris: ‘experiar’: ‘si vis, potes,’ addit et instat. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
| 92 | vis tu homines urbemque feris praeponere silvis? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
| 39 | inbecillus, iners, siquid vis, adde, popino. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
| 48 | discere, et audire, et meliori credere non vis? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
| 29 | quaere fugam morbi. vis recte vivere? (Quis non?) | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VI |
| 3 | si me vivere vis sanum recteque valentem – | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
| 16 | “Iam satis est!” “At tu, quantum vis, tolle.” “Benigne!” | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
| 32 | Cui mustela procul: “Si vis,” ait, “effugere istinc, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
| 217 | vis conplere libris et vatibus addere calcar, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
| 40 | ibit eo quo vis qui zonam perdidit’ inquit. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
| 57 | tendunt extorquere poemata: quid faciam vis? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
| 80 | vis canere et contracta sequi vestigia vatum? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
| 102 | humani voltus. si vis me flere, dolendum est | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII