Q. HORATIUS FLACCUS • OPERA ET COMMENTARII
CARM. ICARM. IICARM. IIICARM. IVCARM. SAEC.EP.SERM. ISERM. IIEPIST. IEPIST. IIA. P.

index verborum


A  B  C  D  E  F  G  H  I  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Z  

primae verbi litterae:  

ad, in 129 versibus

terrarum dominos evehit ad deos.  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, I 
22 stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, I 
15  manabit ad plenum benigno  ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 Carmina I, XVII 
ad cyathum statuetur unctis  ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 Carmina I, XXIX 
15  ad arma, cessantis ad arma  ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 Carmina I, XXXV 
25 cum flagrantia detorquet ad oscula  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina II, XII 
75  missos ad Orcum; nec peredit  ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 Carmina III, IV 
40  matris ad arbitrium recisos  ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 Carmina III, VI 
Gygen? ille Notis actus ad Oricum  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, VII 
58 malus procellis, ad miseras preces  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXIX 
13 princeps Aeolium carmen ad Italos  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, XXX 
56  pertulit Ausonias ad urbis,  ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 Carmina IV, IV 
30 et vitem viduas ducit ad arbores;  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina IV, V 
31 hinc ad vina redit laetus et alteris  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina IV, V 
34 Liber vota bonos ducit ad exitus.  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina IV, VIII 
longe sonantem natus ad Aufidum  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina IV, IX 
38 ducentis ad se cuncta pecuniae,  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina IV, IX 
21 ad quae si properas gaudia, cum tua  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina IV, XII 
15  porrecta maiestas ad ortus  ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 Carmina IV, XV 
13 vel occidentis usque ad ultimum sinum  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, I 
52  hiems ad hoc vertat mare!  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, II 
12  praeconis ad fastidium,  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, IV 
75 ad me recurres, nec vocata mens tua  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, V 
Quando repostum Caecubum ad festas dapes,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, IX 
18  preces et aversum ad Iovem,  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, X 
21 ad non amicos heu mihi postis et heu  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XI 
15 Inachiam ter nocte potes! mihi semper ad unum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epodi, XII 
ad umbilicum adducere!  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, XIV 
12  non elaboratum ad pedem.  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, XIV 
49 illic iniussae veniunt ad mulctra capellae,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epodi, XVI 
14 heu pervicacis ad pedes Achillei.  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
43 quod, si conminuas, vilem redigatur ad assem?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
97 non umquam servo melius vestiret, ad usque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
26 inguen ad obscaenum subductis usque; facetus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
42 ad mortem caesus, fugiens hic decidit acrem  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
99 ad talos stola demissa et circumdata palla,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
usque ad mala citaret ‘io Bacchae’ modo summa  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
17 nil erat in loculis; noctes vigilabat ad ipsum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
97 cum ventum ad verum est: sensus moresque repugnant  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
29 hic mutat merces surgente a sole ad eum, quo  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
32 Cocceius Capitoque simul Fonteius, ad unguem  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, V 
56 ad pugnam venere. prior Sarmentus equi te  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, V 
65 multa Cicirrus ad haec: donasset iamne catenam  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, V 
83 ad mediam noctem exspecto; somnus tamen aufert  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, V 
96 postera tempestas melior, via peior ad usque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, V 
45 nunc ad me redeo libertino patre natum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
95 atque alios legere, ad fastum quoscumque parentes  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
115 ad porri et ciceris refero laganique catinum;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
122 ad quartam iaceo; post hanc vagor aut ego lecto  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
ad Regem redeo. postquam nihil inter utrumque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VII 
10 dicere nescio quid puero, cum sudor ad imos  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
35 ventum erat ad Vestae, quarta iam parte diei  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
36 missus ad hoc pulsis, vetus est ut fama, Sabellis,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
27 tamquam ad rem attineat quidquam. num vesceris ista,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
81 membra dedit, vegetus praescripta ad munia surgit.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
82 hic tamen ad melius poterit transcurrere quondam,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
86 imbecilla volet: tibi quidnam accedet ad istam  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
108 ad casus dubios fidet sibi certius? hic qui  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
19 ad medium fracta est, aliena negotia curo  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
111 siquis ad ingentem frumenti semper acervum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
150 ad numerandum: hominem sic erigit; addit et illud:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
171 ad lectum: ‘postquam te talos, Aule, nucesque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
218 praetor et ad sanos abeat tutela propinquos.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
309 ad summum totus moduli bipedalis, et idem  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
70 illud ad haec iubeo: mulier si forte dolosa  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
97 ad caelum manibus sublatis dixerit, urge:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
31 ad Maecenatem memori si mente recurras.’  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
35 Roscius orabat sibi adesses ad Puteal cras.’  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
42 in numero, dumtaxat ad hoc, quem tollere raeda  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
72 nec male necne Lepos saltet; sed, quod magis ad nos  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
75 quidve ad amicitias, usus rectumne, trahat nos  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
90 tandem urbanus ad hunc ‘quid te iuvat’ inquit, ‘amice,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
22 furcifer? D. ad te, inquam. H. quo pacto, pessime? D. laudas  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
24 siquis ad illa deus subito te agat, usque recuses,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
29 tollis ad astra levis. si nusquam es forte vocatus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
30 ad cenam, laudas securum holus ac, velut usquam  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
32 quod nusquam tibi sit potandum. iusserit ad se  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
25 Nomentanus ad hoc, qui, siquid forte lateret,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VIII 
32 ad lunam delecta. quid hoc intersit, ab ipso  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VIII 
75 Nasidienus ad haec ‘tibi di, quaecumque preceris,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VIII 
Herculis ad postem fixis, latet abditus agro,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
peccet ad extremum ridendus et ilia ducat.”  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
45 Impiger extremos curris mercator ad Indos,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
106 ad summam: sapiens uno minor est Iove, dives,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
31 ad strepitum citharae cessatum ducere somnum.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, II 
17 spes iubet esse ratas, ad proelia trudit inertem,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, V 
12 Gaudeat an doleat, cupiat, metuatne – quid ad rem,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VI 
11 ad mare descendet vates tuus et sibi parcet,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
61 ad cenam veniat.” Non sane credere Mena,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
72 Ut ventum ad cenam est, dicenda tacenda locutus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
74 occultum visus decurrere piscis ad hamum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
89 arripit iratusque Philippi tendit ad aedis.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
11 frontis ad urbanae descendi praemia. Quodsi  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IX 
quae vos ad caelum fertis rumore secundo;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, X 
26 ad strepitum salias terrae gravis. Et tamen urges  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
18 ad mare cum veni, generosum et lene requiro –  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XV 
12 te tractare voles – accedes siccus ad unctum.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVII 
35 officium, nummos alienos pascet, ad imum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
83 ad te post paulo ventura pericula sentis?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
Ennius ipse pater numquam nisi potus ad arma  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIX 
45 te solum, tibi pulcher.” ad haec ego naribus uti  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIX 
32 venimus ad summum fortunae: pingimus atque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
48 qui redit ad fastus et virtutem aestimat annis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
58 Plautus ad exemplar Siculi properare Epicharmi,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
62 ad nostrum tempus Livi scriptoris ab aevo.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
155 ad bene dicendum delectandumque redacti.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
177 quem tulit ad scaenam ventoso Gloria curru,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
188 omnis ad incertos oculos et gaudia vana.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
243 ad libros et ad haec Musarum dona vocares,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
candidus et talos a vertice pulcher ad imos  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
verna ministeriis ad nutus aptus erilis,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
22 iurgares ad te quod epistula nulla rediret.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
27 aerumnis, lassus dum noctu stertit, ad assem  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
98 lento Samnites ad lumina prima duello;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
138 et redit ad sese, ‘pol me occidistis, amici,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
185 dives et inportunus ad umbram lucis ab ortu  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
108 format enim natura prius nos intus ad omnem  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
109 fortunarum habitum: iuvat aut inpellit ad iram  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
110 aut ad humum maerore gravi deducit et angit:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
126 personam formare novam, servetur ad imum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
148 semper ad eventum festinat et in medias res  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
254 primus ad extremum similis sibi: non ita pridem,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
255 tardior ut paulo graviorque veniret ad auris,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
294 praesectum deciens non castigavit ad unguem.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
367 fingeris ad rectum et per te sapis, hoc tibi dictum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
378 si paulum summo decessit, vergit ad imum.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
419 ut praeco, ad merces turbam qui cogit emendas,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
420 adsentatores iubet ad lucrum ire poeta  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
427 nolito ad versus tibi factos ducere plenum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 

Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe


GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII