4 | nec prata canis albicant pruinis. | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦UŪ|ŨŪ́¦Ũ trim. iamb. cat. | Carmina I, IV |
2 | ducat et praegnans canis aut ab agro | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XXVII |
23 | et ossa ab ore rapta ieiunae canis – | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, V |
1 | Quid inmerentis hospites vexas canis, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, VI |
6 | quam canis acer ubi lateat sus. | Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. | Epodi, XII |
128 | ianua frangatur, latret canis, undique magno | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
56 | cui canis ex vero dictum cognomen adhaeret, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
64 | utrum imitabitur? hac urget lupus, hac canis, aiunt. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
83 | ut canis a corio numquam absterrebitur uncto. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
26 | vixisset canis immundus, vel amica luto sus. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, II |
16 | leniat et rabiem canis, et momenta Leonis, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, X |
75 | hac rabiosa fugit canis, hac lutulenta ruit sus: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII