3 | quem deum? cuius recinet iocosa | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XII |
19 | o Lenaee, sequi deum | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina III, XXV |
32 | te mensis adhibet deum. | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina IV, V |
8 | sollers nunc hominem ponere, nunc deum. | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina IV, VIII |
11 | delectantque deum, cui pecus et nigri | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina IV, XII |
3 | maluit esse deum. deus inde ego, furum aviumque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VIII |
104 | templa ruunt antiqua deum? cur, inprobe, carae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
65 | o noctes cenaeque deum, quibus ipse meique | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII