IUPPITER
25 | detestata; manet sub Iove frigido | Carmina I I |
2 | grandinis misit pater et rubente | Carmina I II |
40 | iracunda Iovem ponere fulmina. | Carmina I III |
5 | te canam, magni Iovis et deorum | Carmina I X |
4 | seu pluris hiemes, seu tribuit Iuppiter ultimam, | Carmina I XI |
13 | quid prius dicam solitis parentis | Carmina I XII |
12 | Iuppiter ipse ruens tumultu. | Carmina I XVI |
4 | dilectam penitus Iovi. | Carmina I XXI |
20 | Iuppiter urget, | Carmina I XXII |
3 | cantus, Melpomene, cui liquidam pater | Carmina I XXIV |
9 | et Iovis arcanis Minos admissus, habentque | Carmina I XXVIII |
14 | grata testudo Iovis, o laborum | Carmina I XXXII |
18 | Iuppiter brumas et amicus Aulon | Carmina II VI |
16 | Iuppiter, idem | Carmina II X |
22 | consentit astrum: te Iovis inpio | Carmina II XVII |
21 | tu, cum parentis regna per arduum | Carmina II XIX |
6 | nec fulminantis magna manus Iovis: | Carmina III III |
48 | imperio regit unus aequo. | Carmina III IV |
1 | Caelo tonantem credidimus Iovem | Carmina III V |
8 | puro numine Iuppiter? | Carmina III X |
6 | custodem pavidum Iuppiter et Venus | Carmina III XVI |
6 | stellis inserere et consilio Iovis? | Carmina III XXV |
73 | uxor invicti Iovis esse nescis. | Carmina III XXVII |
44 | nube polum pater occupato | Carmina III XXIX |
4 | Iuppiter in Ganymede flavo, | Carmina IV IV |
22 | vocibus divom pater adnuisset | Carmina IV VI |
29 | caelo Musa beat. sic Iovis interest | Carmina IV VIII |
6 | et signa nostro restituit Iovi | Carmina IV XV |
32 | et Iovis aurae. | Carmen Saeculare I |
29 | at cum tonantis annus hibernus Iovis | Epodi II |
8 | per inprobaturum haec Iovem | Epodi V |
3 | tecum sub alta sic Iovi gratum! domo, | Epodi IX |
18 | preces et aversum ad Iovem, | Epodi X |
2 | nivesque deducunt Iovem nunc mare, nunc siluae | Epodi XIII |
56 | utrumque rege temperante caelitum, | Epodi XVI |
69 | in monte saxum sed vetant leges Iovis. | Epodi XVII |
20 | quid causae est, merito quin illis Iuppiter ambas | Sermones I I |
18 | Iuppiter exclamat simul atque audivit? at in se | Sermones I II |
43 | Iuppiter, ut pereat positum robigine telum | Sermones II I |
288 | Iuppiter, ingentis qui das adimisque dolores, | Sermones II III |
106 | Ad summam: sapiens uno minor est Iove, dives, | Epistulae I I |
3 | ab Iove donari possit tibi. Tolle querellas | Epistulae I XII |
29 | Iuppiter, Augusti laudes agnoscere possis; | Epistulae I XVI |
34 | attingit solium Iovis, et caelestia temptat; | Epistulae I XVII |
111 | det vitam, det opes aequum mi animum ipse parabo. | Epistulae I XVIII |
43 | si dixi, Rides, ait, et Iovis auribus ista | Epistulae I XIX |
68 | et sapit et mecum facit et Iove iudicat aequo. | Epistulae II I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER MMDCCLX MMDCCLXVII